Toen ik 14 was gebruikte ik:
Op de MAVO sprak ik met vriendinnen de Haila-taal in de klas. Het waseen soort code taal die wel wat weg heeft van de Russische taal. Tot ergernis van meester Beltman, die werd een keer heel boos: 'Het is afgelopen! Ik heb er genoeg van, het lijkt wel een sekte!'
Nu gebruik ik:
Bewaren: 'Ooh, wat erg.. nu denk ik er weer aan! Toen ik 12 was is een heel stuk van onze zolder afgebrand.. Ik schreef altijd heel veel brieven met vriendinnetjes, en er is helemaal niets meer van over. Voor mijn kinderen heb ik alle ontvangen kaarten van de eerste jaren ingeplakt.. en die staan samen met de foto's in de woonkamer, niet op zolder!'
Telefoneren: We hadden vroeger zo'n ouderwetse sta-telefoon. Met een heel lang draad. Als ik belde met vriendinnen dan ging ik in de kelder zitten, want er mocht natuurlijk niemand meeluisteren.
Post: Ik heb één penvriend. Dat is eigenlijk een heel gek verhaal. Ik lag in het ziekenhuis naast een oudere man. Ik heb een week met hem op de kamer gelegen en we hebben toen heel wat afgekletst. Hij wilde iemand die hem heeft geholpen, hij was gevallen, bedanken. Maar hij wist het adres niet. Ik heb dit toen voor hem opgespoord. Sindsdien schrijven wij ook eens per maand een brief naar elkaar.
Digitaal: Ik ben niet zo handig met de computer. Het is natuurlijk onmisbaar voor het werk, maar ik spreek mensen liever persoonlijk.
Omgeving: Ik ben opgegroeid in Ruurlo en nu woon ik met mijn
man en dochters in Lochem.
Nieuw: Mijn laatste sms kreeg ik net van mijn zus Lies:
Vieren verjaardag van Nina op donderdag, kijk maar of jullie kunnen, zo niet, dan leuk als jullie andere keer langskomen, kunnen we meteen gaan paardrijden met de meiden. Groetjes
Dankjewel Heleen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten